گفتند و شنیدید به تدبیرو امیدی///در سایه تهدید،چرا گفت و شنیدی؟

رفتند شبانگاه به مهمانی دزدان///آنان که در این خانه نجُستند کلیدی

با گردن کج،تا به کِی اینگونه نشستن؟///تا پول سیاهی بدهد کاخ سفیدی

باران فراوانی از این ابر،نبارد///جز آنکه دل خلق بسوزد به اسیدی

در کرب و بلا،بی طرفان،بی شرفان اند///تاریخ همان است ،حسینی و یزیدی

هرگز ندهد تن به نظربازی دشمن///خاکی که درآمیخته با خون شهیدی

ما آینه هاییم ،شکستن هنرماست///با ماست هرآیینه شهیدان جدیدی

میلاد عرفان پور