خدایا...خداوندا...

گاهی دلم میخواهد برایت بنویسم

آنگونه که تو را شایسته و بایسته است

اما از زبان قاصر من چه بر می آید

چگونه تو را بستاید

چگونه از عشق تو به بندهء گناهکاری چون من بگویم

چگونه شکر تو را بجای آورم

چرا که تو،چون تویی را بمن داده ای

که من هیچگاه نمیتوانم آنگونه که تو را وارسته است سپاس گویم

ولی با تمام کوتاهی ها و زبان قاصر خود

بازهم میگویم

خـــــــــدایـــــــــا ؛ خداوندا ؛ متشکرم